मी सांगली जिल्ह्यातील रहिवासी आहे. गोष्ट मागच्या वर्षाची आहे. आमच्या शेतात ऊसाची कटाई सुरू होणार होती. मी ऊसाच्या शेतातल्या विहिरीवर जाऊन पाहिलं तर ऊसतोडणी करायला मजूर रोजंदारीला आले होते. त्यात आमच्या गावाकडच्याच दोन मुलीही होत्या. त्या पहायला तर काळ्यासावळ्याच होत्या पण मेहनती शरीरामुळे त्यांची काया आकर्षक बनली होती.
तो तिच्या जवळ आला. रानात जवळपास कुणीच नव्हते. त्याच्या राकट हाताचा स्पर्श तिच्या दंडाना झाला. भर दुपारच्या वेळी ती नदीच्या पात्रातून बाहेर आली होती. ती कपडे घालणार तेवढ्यात सरपंचाच्या चिरंजीव दिवट्याने भास्करने तिला पकडले होते. त्याचा स्पर्श होताच ती शहारली. विद्या हि एका लोहारची गोरीपान देखणी लेक होती. भर ज्वानीत आली होती. तिच्या अंगाभोवती एक कापड गुंडाळलेले होते. त्याची पकड घट्ट झाली तिच्या अंगावर भीतीने काटा उभा राहिला. शब्द खुंटले. त्याचा एक हात स्वैरपणे तिच्या छातीवरच्या गोळ्यावर फिरू लागला.