घरी मी आणि माझे वडील दोघेच राहत होतो. डिवोर्स झाला होता त्यांचा आणि त्यामुळे ते विभक्त रहात होते. मी लहान होतो तोवर तेच सगळे करत होते माझे सगळे. पण आता मी मोठा झालो होतो. माझे जवानाचे रक्त होते आणि त्यामुळे मला त्यांच्या गोष्टी आवडत नसत. मला पाहिजे तसे मला राहायची इच्छा होत असे आणि त्याचमुळे माझी कामे मी करू लागलो होतो.
खेडे गावात रहाणे म्हणेज काही सोपे काम नसते बरं का. कारण तिथे शहरात असतात तश्या काही सुविधा असे नाही. मी पण त्यातूनच जात होतो. विशेषतः आमच्या गावात कॉलेज च नव्हते. जर कॉलेज ला जायचे असेल तर ते आमच्या गावापासून जवळपास एक तासाच्या अंतरावर एक गाव होते तिथे खूप कॉलेज होते तिथे मग आमच्या गावातील मुले जात असत. मी पण त्याला काही अपवाद नव्हतो.
मी आजवर नेहमीच एक से एक आयटम उपजोगले आहेत. पैसे देऊन पण आणि पॆसे न देता पण. त्यामुळे तसे मला काही माल ची कमतरता आज पर्यंत कधी जाणवली नाही. कारण मी मुळातच झवाड्या स्वभावाचा असल्याने मी कोणाचा व कुठे व कसा गूळ काढायचा हे मला बरोबर माहित होते.